Prolog

  Słońce wzniosło się nad horyzont i swym złotym blaskiem opromieniło całą Lwią Ziemię docierając nawet do najciemniejszych zakątków. Na szczycie Lwiej Skały stał dumny władca owej krainy, a delikatny wiatr nieznacznie targał jego rudą grzywą. Nagle przed lwem pojawił się niebieski ptak, królewski majordomus - Zazu. Ukłonił się nisko, na co król ledwo zauważalnie kiwnął głową i uśmiechnął się ciepło. Wraz ze swym sługą skierowali się w stronę groty stojącej nieopodal. Tam w łapach beżowej lwicy leżały dwie maleńkie, puchate kulki. Szczęśliwy ojciec polizał swoje młode i przytulił małżonkę. Niebawem zjawił się szaman. Rafiki, bo tak się ów mędrzec nazywał, stłukł owoc przyczepiony do swojej laski i sokiem namaścił głowy królewskich córek. Następnie podniósł lwiątka i udał się na czubek Lwiej Skały, gdzie uniósł obie królewny w górę prezentując je poddanym.

~*~

  Brudnobeżowa lwica kręciła się nerwowo po jaskini. Minęło już kilka godzin odkąd wysłała swoje podwładne na zwiady, a one wciąż nie wracały. Zira bardzo nie lubiła, kiedy ktoś się spóźniał i kazał jej czekać. To ona była królową! To ona rządziła i wydawała rozkazy! Nikt nie miał najmniejszego prawa przeciwstawić się jej. Przybrała zdenerwowany wyraz twarzy, wypadła na zewnątrz i w tym właśnie momencie przewróciła się na jakąś niższą rangą lwicę. Zmierzyła samicę wściekłym spojrzeniem i oczekiwała wyjaśnień. Wieści szarej od razu polepszyły humor Ziry, która natychmiast uśmiechnęła się złowieszczo.

- Nadszedł czas... - szepnęła patrząc w pustą przestrzeń przed sobą.

__________________

Rozdział nie został wrzucony podczas przerwy świątecznej, ale całkiem blisko. Zaraz... To nie ten rok. 

Nawet nie wiem od czego zacząć - "trochę" mnie tutaj nie było. Jak już kiedyś mówiłam - nie umiem pisać powitań ani nic w tym stylu. xd Tak więc ten, mam nadzieję, że mi wybaczycie no i postaram się wstawić nowy rozdział w ciągu tego tygodnia. :)

Miłego wieczoru (albo dnia). ;)